GEMEENTELIJK BELEID SOMS NIET TE VOLGEN

VIP-TAFELS: LUXE OF

BITTERE NOODZAAK?

Milco Lambrecht

Het begrip ‘VIP-tafels’ is al jaren een heikel onderwerp bij vechtsportgala’s. Het zou een criminogene factor zijn. Netwerkbijeenkomsten van zware criminelen en het witwassen van met misdaad verdiend geld. Zomaar een paar termen die de laatste jaren in verband zijn gebracht met het organiseren van vechtsportevenementen en die het imago, zacht gezegd, geen goed hebben gedaan. Maar is de karaktermoord op de VIP-tafels bij vechtsportevenementen wel terecht? Waarom gaan verschillende gemeentes daar
zo krampachtig mee om? Zelfs de Vechtsportautoriteit begrijpt het belang van deze inkomstenbron
voor de promotors en organisatoren en adviseert, onder voorwaarden, positief. Desondanks blijven sommige gemeentes de hakken in het zand zetten. Scheppen zij bewust een kader om het
organiseren van dergelijke evenementen onmogelijk te maken? De VIP-tafels zijn namelijk de
kurk waar de kleine en middelgrote gala’s op drijven.

ARGWAAN

Heel lang heeft de overheid het kickboksen op zijn beloop gelaten. Al vanaf 1976, toen de sport in Nederland werd geïntroduceerd, keek men vol argwaan naar deze sport om er vervolgens met afkeur over te spreken. De traditi-onele vechtsportwereld, met sporten als Judo, Karate en Taekwondo voorop zagen deze nieuwe en harde vechtstijl niet zitten. Mogelijk speelde angst voor concurrentie een rol in deze opstelling. Meerdere keren klopte destijds de NKBB (Nederlandse Kickboxing Bond) aan bij de FOG, dat destijds nog uit een zeer selecte groep, overwegend Japanse, krijgs- kunsten bestond, zoals Kendo, Kyudo en Aikido. Op het kickboksen zat men niet te wachten. De deur bleef dicht, met als gevolg dat er een wildgroei van bonden ontstond

MAINSTREAM

Vervolgens heeft de overheid het kickboksen decennia lang laten sudderen. Onder het motto ‘het is er nou eenmaal, maar vooral geen aandacht aangeven’. Maar de sport werd alleen maar groter en populairder, zeker toen de Japanse K-1 ten tonele verscheen en de sport professioneel neerzet-te. Het kickboksen werd mainstream en ook in Nederland groeide het aantal beoefenaars explosief. Een gevolg daar-van weer was dat ook het aantal vechtsportevenementen groeide. Was destijds het organiseren slechts weggelegd voor een selecte groep promotors, met de expansie van de sport schoten ook de organisatoren van kickboksgala’s als paddenstoelen uit de grond.

DE BELASTINGDIENST

Met de populariteit van de vechters uit de K-1 werd het zelfs mogelijk om grote sportaccommodaties in Nederland uitverkocht te krijgen. Ahoy (Rotterdam), De Vechtsebanen (Utrecht) en zelfs de ArenA (Amsterdam) werden opgepimpt tot vechtsporttempels. Nu kon de overheid niet meer achter- over blijven leunen en ook de belastingdienst rook kansen. Rond het millennium was de sport op zijn hoogtepunt en iedere promotor had er een partner bij: de fiscus. Hoewel de kickboksgala’s zelf voor weinig problemen zorgden wat betreft de openbare orde en veiligheid kwam er steeds meer aandacht vanuit de zijde van de politie. Met name het begrip ‘VIP-tafels’ deed de wenkbrauwen fronzen. Volgens ‘de sterke arm’ zaten er veel bekende criminelen aan de VIP- tafels en belangrijker nog, hoe werden die tafels betaald?

WIJLEN BURGEMEESTER EBERHARDT VAN DER LAAN

Toen het in 2012 volledig mis ging bij twee kickboksgala’s (Hoorn en Zijtaart) begon de overheid in te grijpen.
De burgemeester van Amsterdam, wijlen Eberhardt van der Laan, nam het voortouw. Hij schakelde het bureau van Prof. Dr. Maarten van Bottenburg in om de sport in kaart te brengen en met aanbevelingen te komen. Wederom kwam het begrip ‘VIP-tafels’ weer aan de orde. Eberhardt van der Laan stelde, na een lange tijd van verbod op gala’s binnen zijn gemeente, de poort weer open. Maar…uitsluitend voor gala’s zonder VIP-tafels! Als voorbeeld nam hij Glory die bewees, volgens hem, ‘dat het ook prima zonder kon’.

GEEN LUXE MAAR NOODZAAK

Helaas sloeg hij daar de plank volledig mis. Het organiseren van vechtsportevenementen zonder VIP-tafels is voor de kleine en middelgrote gala’s gewoon niet mogelijk.
Dat Glory deze VIP-tafels niet nodig heeft ligt in het feit dat de organisatie andere inkomsten heeft dan de kleine spe-lers op de Nederlandse markt: tv rechten. Dat is een luxe die nagenoeg alle andere promotors in Nederland niet heb-ben. Die moeten met andere middelen hun broek ophouden om een fatsoenlijk evenement neer te zetten. En zouden de sponsors nou in een rij voor de deur staan, dan zou men nog een punt hebben. Maar het imago van kickboksen is zodanig dat er weinig bedrijven zijn die willen sponsoren. Is het dan gek dat de promotors hun spaarzame sponsors een mooi verzorgde vechtsportavond willen aanbieden, met een hapje en een drankje, en dat de verkoop van de VIP-tafels een belangrijke inkomstenbron is geworden. Het is geen luxe, maar bittere noodzaak geworden voor een promotor.

BOKSEVENEMENTEN

Hoewel de Vechtsportautoriteit dit heeft begrepen en dui-delijk in de beleidslijnen en aanbevelingen stelt dat er geen bezwaar is, mits de betaling van de tafels giraal is geregeld, zijn er nog steeds gemeentes, met onze hoofdstad voorop, die kickboksevenementen uitsluitend vergunnen indien er géén VIP-tafels zijn. Als je dit besluit afweegt tegen het gegeven dat boksevenementen daar weer niet onder vallen, en de gemeente Amsterdam, naast het feit dat ze hoofd-sponsor zijn van het Ben Bril Gala in Carré, daar ook nog plaatsneemt aan één van de 35 VIP-tafels, dan mag je toch wel concluderen dat er sprake is van een, op z’n zachtst gezegd, vreemd beleid.

GELDSTROMEN

Criminele netwerkbijeenkomsten en witwassen. Dat blijven de sleutelwoorden. Maar komen de criminelen zonder VIP-tafels niet naar een Gala? Is men nou echt van mening dat deze mannen, zittend aan een tafeltje, allerlei snode plannen beramen? Dat er personen van allerlei allooi aan-wezig zijn op kickboksgala valt niet te ontkennen. Van advo-caten, bankdirecteuren, grote ondernemers tot criminelen. Maar zijn die ook niet te vinden op de eretribune van Ajax of Feyenoord? Dan blijft het argument van witwassen nog staan. Het is logisch dat de fiscus inzage wil hebben in de geldstromen, zeker als het gaat om tafels van soms wel € 6000,- en deze al op voorhand uitverkocht zijn. Contant natuurlijk. Ja, daar heeft men een punt. Maar dit is eenvoudig op te lossen door de verkoop van tafels via factuur te laten verlopen. Zo kan de geldstroom gevolgd worden. Follow the money! Iedere promotor is verplicht een boekhouding bij te houden waarin alle inkomsten en uitgaven inzichtelijk zijn. De VIP-tafels kunnen daar aan de hand van facturen prima inzichtelijk gemaakt worden. Probleem opgelost zou ik zeggen.

NOC*NSF

Toch blijft er bij gemeentes een onderbuikgevoel overheer-sen terwijl er naar de feiten gekeken zou moeten worden. Het is natuurlijk van de zotten dat een sport die door NOC*NSF (via FOG) is erkend en via de vechtsportautoriteit wordt gemonitord in sommige gemeentes wordt ontmoe-digd. Het is hypocriet om het wel toe te staan, maar vervol-gens een kader te maken met bepalingen die het onmogelijk maakt. Er is al een waslijst aan regels. Als de VIP-tafels dan ook nog verdwijnen is het einde verhaal. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn? Of toch wel?

 

Product toegevoegd aan uw winkelmand