In een paar maanden tijd is de wereld totaal veranderd. Een onzichtbare en gemeenschappelijke vijand in de vorm van een virus houdt ook de vecht-sportwereld in een ijzeren wurggreep. Een tegenstander van formaat, om in sporttermen te spreken. Zo sterk zelfs dat een hele vechtsportsector knock-out dreigt te gaan. Hoewel er langzaam weer wat verlichtende maatregelen aankomen, staan de contactsporten helemaal achter in de rij. Om over de evenementen (Gala’s) maar niet te spreken. Maar zoals je kan verwachten laten de vechtsporters zich niet als makke lammetjes naar de slachtbank voeren. Het verzet groeit.
In een paar maanden tijd is de wereld totaal veranderd. Een onzichtbare en gemeenschappelijke vijand in de vorm van een virus houdt ook de vecht-sportwereld in een ijzeren wurggreep. Een tegenstander van formaat, om in sporttermen te spreken. Zo sterk zelfs dat een hele vechtsportsector knock-out dreigt te gaan. Hoewel er langzaam weer wat verlichtende maatregelen aankomen, staan de contactsporten helemaal achter in de rij. Om over de evenementen (Gala’s) maar niet te spreken. Maar zoals je kan verwachten laten de vechtsporters zich niet als makke lammetjes naar de slachtbank voeren. Het verzet groeit.
Normaliter staan de vechtsporten bekend om hun enorme verdeeldheid.
Waar andere organisaties in de media goed vertegenwoordigd worden door een over-koepelende bond of instantie zijn het enkele individuele persoonlijkheden geweest die de belangen van de vecht- sport voor de camera’s hebben verdedigd. Arie Boomsma, Remy Bonjasky en Henk Grol zijn goede ambassadeurs geweest en hebben de doorgaans weinig sportieve politici geprobeerd wakker te schudden.
Maar op de achtergrond is ook een bewe- ging op gang gekomen. Op initiatief van enkele prominente vechtsporters is er een whatsappgroep aangemaakt waarin maar liefst 250 sportschoolhouders in vertegenwoordigd zijn. Langs deze weg worden ideeën uitgewisseld en wordt er hulp geboden. Iedereen zit in hetzelfde schuitje dat langzaam meer water maakt en dreigt te zinken. Dat schept een band.
Vanuit deze appgroep ontstond ook het idee om een protestbijeenkomst te organiseren in onze Hofstad. Initiatiefnemer Satish Jhamai uit Den Haag was de kartrekker. In korte tijd mobiliseerde hij enkele bekende vecht- sporters, realiseerde hij een aantal workouts en zorgde hij voor de nodige vergunningen. De kosten voor de demon- stratie werden verdeeld onder de sport- schoolhouders en andere betrokkenen. Op 22 mei j.l. liet vechtsport-Nederland op een positieve manier van zich horen. Toeval of niet? Een aantal dagen later kondigde de minister-president aan dat de sportscholen niet per 1 september aanstaande, maar al vanaf 1 juli aan- staande de deuren mochten openen. De vlaggen gingen nog net niet uit, maar de vechtsportsector leek gered. Zou het een pyrrusoverwinning zijn?
Bij het schrijven van dit artikel en zelfs mogelijk bij het verschijnen van FNM is het nog niet duidelijk aan welke eisen de sportscholen moeten voldoen op het moment dat het slot van de deur gaat op 1 juli. De minister-president sprak duidelijk de woorden; ‘onder voor- waarden’. Kunnen de vechtsporters in hun vaak kleine sportscholen daaraan voldoen? Een ‘anderhalve meter samen- leving’ en full-contactsport gaat toch niet samen? Wordt de vechtsportsector dan niet blij gemaakt met een dode mus? De tijd zal het leren. Echter er is niet veel tijd meer. Het water staat de vechtsport- sector aan de lippen.
De vlaggen gingen nog net niet uit, maar de vechtsportsector leek gered. Zou het een pyrrus- overwinning zijn?
‘Vanaf 1 september zijn contactsporten weer toegestaan’, aldus de overheid. Is dat ook echt zo? Het zou mooi zijn. De machtige KNVB is inmiddels een lobby gestart. Voetbal is niet ‘corona gevoelig’ wordt beweerd, zonder met de ogen te knipperen. Allerlei virologen en statistici worden opgetrommeld en voor de camera gezet. Wordt er hier een opmaat gemaakt naar een schifting welke sporten wel en welke sporten niet weer volledig mogen worden beoefend? En waar staan de vechtsporten dan?
De machtige KNVB is inmiddels een lobby gestart. Voetbal is niet ‘corona gevoelig’ wordt beweerd.
Wat deze crisis ons leert is dat verdeeld- heid in onze sector tot niets leidt. De app- groep en ‘de demonstratie van Satish Jhamai’ hebben in ieder geval laten zien dat wij bestaan en dat er ook rekening gehouden moet worden met het grote aantal vechtsportbeoefenaars en sport- schoolhouders in ons land.
Eendracht maakt macht en dat is nodig in tijden van crisis. De gelederen moeten gesloten blijven anders overleeft slechts een enkele. Op 22 mei is daar een begin mee gemaakt. Hulde daarvoor.
