Mixed Martial Arts (MMA) heeft zich in de afgelopen 25 jaar ontwikkeld tot een volwaardige en internationaal geaccepteerde wedstrijdsport. Wereldwijd heeft deze complete vechtstijl meer impact dan het kickboksen dat in een vrije val is geraakt na de teloorgang van de K-1, hoe goed Glory en OneFc ook hun best doen.
Qua professionaliteit en publiciteit strijdt het MMA met het traditionele boksen om de eerste plaats. De kijkcijfers en het geld dat met deze sporten is gemoeid staat in géén enkele vergelijking met andere vechtsporten die soms een uitschieter hebben, denk aan ‘Badr vs Rico’ in Het Gelredome in december 2019. Het relatief jonge MMA heeft het op professioneel gebied prima voor elkaar. Maar hoe zit dat bij de amateurs?
Het lijkt alweer zo lang geleden, maar het is pas sinds de jaren ’90 dat het MMA zijn intrede deed in een vechtsportwereld waarin iedere vechtsport pretendeerde het meest effectief te zijn. Grootmeesters in de uiteenlopende vechtkunsten leefden vaak in een droomwereld. Het MMA gooide vele illusies overhoop. Eindelijk was er een systeem waarin twee vechters met een minimum aan regels de krachten konden meten. Vluchten kon niet meer, want in plaats van een mat of een ring werd een kooi het strijdtoneel. In den beginne zeer omstreden. Het leek er even op dat de beschaving 2000 jaar werd teruggeworpen in de tijd. Gleden wij af naar het tijdperk van de Gladiatoren? Maar na een moeizame opstart evalueerde het MMA tot een volwaardige sport waarbij de risico’s als aanvaardbaar werden omarmd.
De professionele en zakelijke aanpak van de UFC gaf deze sport meteen een enorme uitstraling en hoewel er in Amerika in eerste instantie met een schuin oog naar werd gekeken is het MMA daar inmiddels mainstream. Hoewel je best je bedenkingen mag hebben bij deze keiharde sport en je mag afvragen of hier nu een grens is bereikt, kan niemand ontkennen dat het MMA in de wereld een revolutionaire ontwikkeling heeft doorgemaakt. Waar het boksen een geleidelijke ontwikkeling heeft door- gemaakt van honderden jaren is het MMA in zeer korte tijd volwassen geworden. De groeistuipen laten zich nu pas aanzien.
Grote organisaties als UFC en Bellator hebben het vermogen om grote stappen te maken. Zelfs om stappen over te slaan. Zij maken gebruik van de basis van andere sporten. Vechters die het reeds gemaakt hebben in andere disciplines, zoals worstelen, boksen en kickboksen. De tijd is aangebroken om zelf een basis te ontwikkelen en het enorme potentieel van beoefenaars trapsgewijs en verantwoord naar de top te begeleiden.
Van amateur tot prof. De bekende MMA-promotors Ap Echteld en Vadim Finkelchtein van M-1 zagen dat al in een vroeg stadium.
Naast het professionele M-1 werd de World Mixed Martial Arts Association (WMMAA) opgericht om het MMA op uniforme en verantwoorde wijze voor amateurs te organiseren.
Het is MMA-pionier Echteld een doorn in het oog dat er geen enkele structuur is in het grote amateursegment van deze sport is terwijl al het werk daarvoor al is verricht. De WMMAA heeft het MMA als het ware opnieuw opgebouwd. Steentje voor steentje. Duidelijke reglementen, examenvoorwaarden, opleidingen en internationale samenwerking. Het ligt allemaal panklaar. In na- volging van M-1 is ook de UFC wakker geworden en is er een inhaalslag gemaakt. De eveneens in 2012 opgerichte Interna- tional Mixed Martial Arts Federation (IMAAF), dochterorganisatie van de UFC is een samenwerkingsverband met de WMMAA aangegaan. Deze bundeling van krachten biedt perspectief voor een mondiale en uniforme spreiding van deze sport. Ondertussen heeft zich nog een speler gemeld. De Global Association of Mixed Martial Arts (GAMMA), maar of deze orga-nisatie over dezelfde kennis, ervaring en structuur beschikt als de WMMAA en de IMAAF valt te bezien.
Het wordt in ieder geval hoog tijd dat er helderheid komt het MMA. Wanneer ben je amateur en hoe wordt je prof? Hoeveel wedstrijden moet je winnen om door te gaan naar een volgende klasse? Hoe moeilijk is het momenteel voor match- makers om MMA-vechters te matchen? Op basis van wat? Aantal wedstrijden? Aantal gewonnen wedstrijden? Hoeveel gewichtsverschil en op basis van welk reglement wordt er gevochten? Vaak is er niet eens een reglement en worden de MMA-wedstrijden door kickboksofficials beoordeeld! Men heeft er vaak geen kaas van gegeten. De enige kennis die men heeft komt van het kijken naar de UFC op TV. Vechters hebben recht op deskundige beoordeling. MMA is een zelfstandige sport en moet als zodanig serieus worden genomen.
Het wordt hoog tijd dat er een serieuze bond komt die MMA op de kaart gaat zetten voor de Olympische spelen. MMA is internationaal gezien de snelst groeiende vechtsport die aan de deur rammelt van de GAIFS het voorportaal van het IOC. Op weg naar Olympische erkenning en een vellige omgeving voor breedte sport! Zonder breedte sport, is het met de huidige wereldwijde ontwikkelingen niet mogelijk om een tweede Alistair vanuit Nederland te sturen.
