De Coronacrises heeft er behoorlijk ingehakt bij de vechtsportscholen en de evenementen. Al ruim een jaar is de snelst groeiende vechtsportsector van Nederland totaal lam gelegd. Normaliter betekent stilstand achteruitgang, maar de sector heeft ook de tijd gehad om zich te resetten. Tijd gehad voor bezinning. Laten wij eerlijk zijn, er ging nogal wat mis bij de evenementen in het recente verleden. Een afspraak in de vechtsportwereld lijkt soms niets waard. Hoogste tijd om daar nu eens aandacht aan te besteden. Misschien heeft ieder nadeel dan toch zijn voordeel.
De Coronacrises heeft er behoorlijk ingehakt bij de vechtsportscholen en de evenementen. Al ruim een jaar is de snelst groeiende vechtsportsector van Nederland totaal lam gelegd. Normaliter betekent stilstand achteruitgang, maar de sector heeft ook de tijd gehad om zich te resetten. Tijd gehad voor bezinning. Laten wij eerlijk zijn, er ging nogal wat mis bij de evenementen in het recente verleden. Een afspraak in de vechtsportwereld lijkt soms niets waard. Hoogste tijd om daar nu eens aandacht aan te besteden. Misschien heeft ieder nadeel dan toch zijn voordeel.
Horendol wordt je er soms van als promotor van vechtsportgala’s. Heb je alles mooi op de rails na bergen werk te hebben verzet met alles regelen en dan word je in het hart getroffen door vechters en/of trainers die kort voor het gala afzeggen. Men lijkt geen idee te hebben welke consequenties dat voor een promotor met zich meebrengt. Of het nu om een nieuweling gaat of om een A-vechter maakt in feite niet uit. Een nieuweling kan ruim 50 kaarten hebben verkocht aan familie en vrienden die enthousiast zijn om te komen kijken en een A-vechter is een uithangbord voor het evenement. De stress die het met zich meebrengt om dit op het laatste moment op te lossen is bijna dodelijk.
Afzeggingen, en met name op het laatste moment, zijn al jaren de grootste ergernis binnen de vechtsport. Het gaat zelfs zover dat veel vechters en trainers op voorhand niet eens meer geloven dat de partij doorgang zal vinden en daarom het evenement niet meer promoten. ‘We zien het wel’, is een veelgehoorde kreet geworden waarbij de promotor, die veel heeft geïnvesteerd, de dupe wordt. Een negatieve spiraal die in 2021 doorbroken moet worden. Maar wat zou de oplossing kunnen zijn voor dit alsmaar groter wordende probleem?
Door de wirwar aan bonden en het ontbreken aan eenduidig beleid kan dit euvel moeilijk opgelost worden. Zegt men te elfder ure af bij de ene bond, dan vecht men vrolijk een week later bij de andere bond. Het afzeggen gaat vaak via een appje of een kort belletje en de vechter of trainer maakt zich er verder helemaal niet druk om. Natuurlijk kan een vechter geblesseerd raken bij een full-contact sport en iedereen kan in de week voorafgaande aan het evenement een ongelukje krijgen. Maar het aantal ‘scooterongelukken’, ‘bedrijfsongevalletjes’ en ‘blessures’ tijdens de training in de laatste week rijzen de pan uit. Hier moet toch paal en perk aan gesteld worden.
Zou het niet mooi zijn dat als een vechter zich opgeeft dat hij of zij een borg betaald? Afhankelijk van de klasse waarin men vecht. Bijvoorbeeld voor een nieuwelingenpartij een bedrag van minimaal € 50,- die meteen wordt teruggeven indien men de partij heeft gevochten? Als men afzegt met een doktersverklaring natuurlijk ook, maar zonder zo’n verklaring is hij/zij de borg kwijt en kan dat geld gebruikt worden om op het laatste moment een vervanger te regelen. Het wordt de vechters nu te makkelijk gemaakt. De argeloze houding en het niet nakomen van de afspraken wordt niet gesanctioneerd.
Een andere bekend probleem zijn de vechters, die soms vrolijk, te zwaar op de weging verschijnen. Wellicht in de veronderstelling dat hun partij, door de grote belangen die met de wedstrijd gepaard gaan, toch wel doorgang zal vinden. De gewichtsafspraak die al lange tijd is afgesproken en meerdere keren door de matchmaker/promotor is gecommuniceerd heeft bij sommigen geen enkele waarde. Afvallen is vaak een moeite te veel. ‘Dan vecht ik toch niet?’ durft men dan met een stalen gezicht te melden. Promotor in de stress en de tegenstander die vaak de laatste dagen op een houtje heeft gebeten staat met de rug tegen de muur. Hoe gaat men tegen de meegereisde supporters zeggen dat de partij niet doorgaat? Krijgt men het geld voor de gekochte kaartjes terug?
STREAMER: Geef de vechter die te zwaar is op voorhand een ‘gele kaart’
Vechtsportcoryfee Dick Vrij kwam onlangs met een simpele, maar doeltreffende oplossing toen de tegenstander van zijn vechter, Jos van Belzen, bij GLORY 76 2,5kg te zwaar bleek. Geef de vechter die te zwaar is op voorhand een ‘gele kaart’ (1 minpunt). Dan begint hij met een achterstand om zijn overgewicht te compenseren. Een wedstrijd begint immers bij de weging! Als de te zware vechter hier niet mee akkoord gaat moet deze geschorst worden voor een periode die moet worden meegenomen in de schorsingslijst van de vechtsportautoriteit zodat andere bonden de betreffende vechter ook niet kunnen/mogen matchen. ‘De sanctie van een geldboete is een wassen neus’, aldus Dick Vrij. ‘Iedereen wil wel voor niets bij GLORY vechten. Daar raak je de vechter echt niet mee. Als hij op voorhand een achterstand moet goedmaken zal hij zich wel bedenken’. Een uitstekend idee dat eens overwogen moet worden door alle bonden of door de vechtsportautoriteit moet worden opgelegd. Het zou goed zijn om, voor dat de gala’s weer opgestart worden, dat er aandacht wordt besteed aan deze bronnen van irritaties. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. En helaas stinkt deze wond al jaren….
